Dünya işi eyler beni bir ömür.
Ey Allah’ım imanımı sen kurtar!
Bir oyun var, oyun; oyun içinde...
Ey Allah’ım imanımı sen kurtar!
Gözümde büyürken uzak ve yakın,
Gönlümdeki kutsal zırha durmadan
Kurşun değil kalem vurur azizim
Aşıklara gönül denen kerhane
Aşksızlara kelam vurur azizim
İnce elek titrer inşa işinde
Nefes yolculuğu vuslat içindir,
Adım-adım yürüyüşüm yâr sana
Baş içre kaynayan yaramı dindir
Mantık-mantık arayışım yâr sana
Gönlümden ötesi yâr olana dar…
Bir yalnızlık çökünce bir başıma
Gönül bile konuşmaz ki Ayseven
Kimse hayran değil kara kaşıma
Gözüme gün yanaşmaz ki Ayseven
Çok düşünsem fikrin gelmiyor sonu
Sitemkâr düşlerin bitmez gecesi
Yârin vuslatını göremezsin sen
Otuz yıl gönlümde hasret acısı
Gönül yarasını saramazsın sen
Nerde dua eden benim ardımdan
Ne ilham ne nasip aşk divanını
Kader kalemiyle öze yazmışlar
Herkesin bir tamam gittiği yolu
Renk renk çeşit çeşit yüze yazmışlar
Adem kendi gibi bir can istemiş
delirmeden önce akıldan mahrum
bir rüzgar dolanır baş göz üstüne
bu rüzgar ne türktür ne arap ne rum
dilden dile gezer dil söz üstüne
dur durağı yoktur dur desen durmaz
Delikanlı seni hicvetmek için
Dinsizi düşündük imana geldik
Secdeye şerh düştük kıyama durduk
Rüyada halt yedik izana geldik
Rüyada görülmez edebin özü
İhtiyar dinle bir hiciv ne öğren
Dinsizi düşündük imana geldik
Ne söylettirdiyse öyle söyledik
Kabul ettirince lisana geldik
Kabul ettirince kendini bize
akıl fikir düşünceyle ve insan
gönül kalp his maneviyat ve lisan
bir çok şeyler yapmak ister de her kim
hiçbir şeye amel etmez ki her mim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!