Çok küçükken öğrettiler
Yerdeki ekmeği öpüp, alnımıza değdirerek yükseklere kaldırmayı
Nimetti o, taze bayat demeden,kırıntısını dahi ziyan etmeden yenmeliydi
Yeminin bile "ekmek çarpsın" deneni daha makbule geçerdi
"Bir ekmek parası" diye el acardı dilenci
Birilerinin ekmeğine yağ sürenler vardı elbet ama
Birini ekmeğinden etmek en fena şeydi.
Ekmek elden su gölden geçinenler kınanır,
Ekmeğini taştan çıkaranlarsa hep takdir edilirdi.
Masumun kanına doğradığı ekmeği
Sofrasından eksik etmezdi cani
Son zamanlarda aslanın ağzındaki ekmek midesine inmişti
Bir şarkı dolandı bugünlerde dilime
"Seviyorum seni ekmeği tuza banıp yer gibi
Geceleyin ateşler içinde uyanarak
Ağzımı musluğa dayayıp su içer gibi"
Ekmeği tuza banıp yerken bile mutlu olabilmekti sevgi
O bana" ekmek gibi ellerin var" derdi
Ekmek gibi bereketli ekmek gibi gerekli
Ekmek gibi sıcaktı ellerim madem neden o üşümeyi tercih etti.
O ellerimden mi ekmeğinden mi vazgeçti ?
Kayıt Tarihi : 5.6.2022 23:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!