Acıkınca gelir her zaman aklımıza,
Kendimizi çekemeyiz hiçbir naza,
Nerede ararsak buluruz hemen onu,
O olmasa olur hayatımızın elbet sonu.
Hediyei Rahmanidir bize bu ekmek,
Onsuz olmuyor hiçbir yemek,
Hem günah hem de saygısızlık israf etmek,
Çalışırız onun için harcarız bunca emek.
Çırpınırız onun için ömür boyu,
Alınteri emek, uğraştır elde etme yolu,
Bilemedik hakkıyla onun kıymetini,
Çöp sepetleri ve poşetler ekmek dolu.
Ekmek ne büyük nimettir bilene,
Allah daha çok verir şükredene,
İsrafla gider onun bereketi,
Sonra yokluğuyla olur insanın felaketi.
Hiç atılır mı çöpe baş tacımız olan nimet?
Varlığıyla oluyor evimizde bolluk ve bereket,
Hem zenginliğimizdir hem de milli bir servet,
Sakın atılmasın çöpe hergün yediğimiz ekmek.
Yokluğu sonumuz hem de felakettir bunun,
Kolay mıdır kazanılması ham maddesi unun?
Bunca gayret, çaba ile olur elde edilmesi onun,
Küçük görme ekmeği, yoksa helak olur sonun.
İbrahim YAŞAR
28/09/2010 Yıldırım/Bursa
Kayıt Tarihi : 28.9.2010 18:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Böyle bir konuyu şiirselleştirip bizlerle paylaştığınız için teşekkürler ediyor sizi içtenlikle kutluyorum.
TÜM YORUMLAR (8)