Gerek yok çok uzun söze,
Sorumluyuz Yüce Rabbimize,
Emanet verildi bu can bize,
Hayat verdi ten kafesimize.
Atamayız onu hiçbir tehlikeye,
En büyük emanettir o her kişiye,
Korumakla görevliyiz biz onu,
Yoksa olur hayatımızın sonu.
Sorulacak akıbeti bir gün bizden,
Hesaba çekileceğiz onun yüzünden,
Olmaz bahanesi hayatın yokuşundan düzünden,
Bu can emanettir bize doğduğumuz günden.
Kusur varsa eğer bizden sayılır hep,
Bahane olamaz intihara hiçbir sebep,
Hayat sıkıntılarla yaşanacak elbet,
Senden beterine bakıp haline şükret.
Kıylır mı hiç bu tatlı cana?
Bir daha gelmiyeceğiz ki bu cihana,
Varsa derdin neye söylüyorsun ona buna,
Aç kalbinin kapılarını Yüce Mevlana,
İç aşkın şarabını kardeşim kana kana.
Bu dünyanın işleri hep yalan,
Var mı ki bu hayatta ebedi kalan?
Perişan olmuş bütün malına mülküne tapan,
Sakın kıyma kendine, ementtir bize bu can.
İbrahim YAŞAR
09.10.2010 Yıldırım/BURSA
Kayıt Tarihi : 9.9.2010 14:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Uzağımızda, yakınımızda; bildiğimiz, gördüğümüz veya duyduğumuz intihar vakaları yaşanıyor. Bir de antolojide, yaşamaktan bıkmış sanki intihara giden yolu seçmiş gibi şiirlerinden hissettiğim arkadaşlar var. Ayrıca başkasının canına acımasızca kıyanlar da var elbet, bu da çok vahim bir durum, irdelenmesi gerekiyor muhakkak. Bütün bunları yüreğimde hissederek böyle bir çalışmayı yapmak hissettim kalbimden. Bizim yapıp ettiğimiz dışında kalan her şey; şu alemde atomdan elektironda, çiçekten böcekten ağaçtan vesaire güneş sisyeminden galaksilere kadar her şey mucizedir. Çünkü; bir mükemmeliyet taşıyor. Bunların içinde Allah'ın en harika en en kıymetli sanatı da canlıdır, canlıların da içinde en alası en azizi insandır. Müsbet yönüyle böyle olduğu gibi menfi yönüyle de elbetteki bunun zıttıdır. Her ne olursa olsun, Aallah'ın meccanen bize emenet olarak verdiği bu haytı bu canı sona erdirme hakkı asla insanın kendi elinde olamaz. Bir insan ne kendi canına ne de başkasının canına, hatta diğer canlıların bile normalde canına kıyma hakkına sahip değildir. İnkardan sonra en büyük günah ve haksızlık vicdanlarda ve Allah katında budur. Dolaysıyla her insanın canı kendine emnettir, bu emeneti sahibi alıncaya kadar onu her türlü tehlikeden koruma görevi o kişinindir. Hakikatinin ve gereğinin ifade edilmesine ihtiyaç olduğunu hissettim kalbimde.
TÜM YORUMLAR (10)