Eğlen Turnam Sana Var Bir Emânet

Eğlen turnam sana var bir emânet
Al mektubum, yara vermeden gitme
Ala gözlerini eyle ziyâret
O gülgez yüzünü görmeden gitme

Götür bu nâmemi el-aman aman
Âşık mâşukundan keser mi güman
Bizim yaylalardan geçtiğin zaman
İnip de hatrını sormadan gitme

Heyvah vakti geçti süsen, sünbülün
Figânı kesildi şeydâ bülbülün
Örtülü bağçeye uğrarsa yolun
Orda kanat gerip durmadan gitme

Ah erittin yüreğimin yağını
Mecnun tek beklerem Leyla dağını
Öp iki elini hem ayağını
Sırma saçlarını örmeden gitme

Hasretinden bağrım odlara yandı
Bülbül tek figânım arşa dayandı
De ki: Cemâl Hoca’n ihtiyarlandı
Bu haberi ona vermeden gitme