Eğilme sanatı Şiiri - Mehmet Halil

Kim demiş, ‘’ağaç yaş iken eğilir! ’’ diye
Millet, devletin başına ne yaşlılar seçmiş,
Seçtiklerimiz sağlam, eğilmez diye,
Yanlarında gençler çırak, tıfıl, süt bebe…
O kuru dediklerimiz, simit gibi eğilmiş.
İlaç etmiş milletini yabancı midelere.

Neler borçlu değiliz ki şu teknolojiye
Kök hücreden başlarlar tedaviye
İlik nakli yanında hediye,
Kavuşurlar yepyeni iskelete,
Bir taraf işlik, bir taraf dershane
Elemanlar hazır, her türlü öğretiye.

‘’Hayat hem okul, hem öğretmendir! ’’
Devlet de devletliye, hayat okuludur.
Öğrendikleri; dişten, düşten çarpma,
Oraya masum seçilen niceleri kudurur
Dört dörtlük devletli olurlar beş yılda,
Öyle ki! ‘’Çarığı ters giydirirler şeytana’’

İncelirler ince işlerin peşinde,
İmzaları eğilir, girer her türlü şekle,
Vicdan yok! Her türlü dayanak belge,
Belgeler kirli ellerde, gizli gözlerde,
İz bırakmazlar, karıncayı ederler de.
Eğilmek bir sanattır, devletlinin dilinde.