Efendi 2 Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

EFENDİ 2
Söyle Allah aşkına bu nasıl bir meziyet,
Temelinden sarsıldı bozuldu merkeziyet
Daha fazla eyleyip mazlumlara eziyet,
El açtırıp sokakta dilendirme efendi.

Destekler miyim sandın yüzüme her güleni,
Ben ömrümde görmedim kadir kıymet bileni,
Var ise şayet göster ıstırabı sileni,
Yok ise gözlerimi sulandırma efendi,

Nereden nasıl çıktı bu asılsız martaval,
Okuyup duruyorsun ortalık yerde maval,
Aklını başına al sallayarak cırtaval,
Lafını geveleyip dolandırma efendi.

Ruhen bulanımdayım, ayak ucumda habip,
Dermanımı ararken, yanımda iki tabip,
Yaramın azmasına olaraktan musebbip,
Zihnime fitne sokup bulandırma efendi.

Kul Müçtehit olarak sanmaki ilk yazdayım,
Yüreğim fırtınalı, bedenen ayazdayım,
Gece saatin üçü, zaten bir çıkmazdayım.
Derdimi perçinleyip ilendirme efendi.

Sözlük:
Martaval: Yalan, uydurma söz, palavra
Cırtaval: Ucu demirli cirit değneği
Habip :Sevgili
Müsebbip: Bir şeyin olmasına, yapılmasına sebep olan, yol açan

İsmet Murat(Müçtehit)
Tüm.San.Der.
İç Anadolu Bölge Sorumlusu
Genel Başkan Yardımcısı
BABA HABER GAZETESİ
Ankara Haberler Müdürü