Cadılar ve çelikler...
Dünyadaki büyü yavaş yavaş ölüyor.
İnsan silahlı iken boşunadır ritüeller,
Maddecilerle sihirbazlar doğruyla yalana bölünüyor.
Sana can çekiştirirken o çok korktuğun ifritler,
Lakin aptal büyülerden değil bir Beretta'dan kork.
Işığın düşsün gözlerimin odağındaki son ufuklarına
Şu dağların ardında seni göreyim Minerva
Her kadında seni aradım buldum birkaçında
Ama nafile
Benim içim karanlık olunca
Bir kadın çıkıp ruhumu senin kadar aydınlatsa ne fayda
Elleri doldurmaz avuç içlerimi,
Kendiyle insanlığı da karaya vurmuş bir bebek,
Ağlatır bedenini iten dalgaları, yelleri.
İşgalden sağ çıkamamış milletsiz bir melek.
Umrumda değil bayrağın, dinin, tenin ne renk,
Neler vardı bir bilsen bu hayatta görülecek.
Yorgun günateşi belirdi ufukta,
Hangi yükselmiş varlık komutta?
Üç tanrı mı, bir mi, milyon mu?
Senin inancın soyut da, benimki somut mu?
Her insan gibi yaşayıp gidelim Nabhi,
Düşünen bir anıt vardı dağların ardında,
Zirvesinde en nankör dağın.
Düşünen bir tunç dikiliyor zirvesinde,
Aurası kor gibi kalmış yüzyıldır yanıyor.
En nankör dağ idi,
Yoktu mecalin, bacakların kansız,
Kimsenin göremeyeceği bir şiir yazmak istiyorum,
Dünyevi duygularımızın sezon finali.
Sefaletin olguları nasıl yok ettiğini,
Demir gibi bir vücudun aslında içten içe ne kadar çürük olduğunu...
Erkekler ağlamaz lafı tamamen yalan.
Ölülerin ardından bir ağıt yakılır,
Sadece senin duyduğun.
Hayaller, yarım kalan umutlar peş peşe,
Göğsüne bıçak dayanıp ağıtlar yakılır.
Sessiz güvenli anda sağ kalanlar,
Mizacı düşmekten gayri olanlar,
Özgürlüğün kıymetini bil,
Attığın her adım dışarıda
Bir belaya karıştığında
Yirmi metrekare bir bok çukurunda
Korkuya saygıyla korkuyla atılan
Voltalara dönüşür
Bilmiyorlar benim özrümü, özümü,
Özrümdür sanat kararttı gözümü.
Benim için her şey sanat, sevdiğim kız sanat,
Sevdiklerim sanat.
Sebebi sanat, ah şu normale dönemeyişler,
Aklım bir hapishane benim, önemli odalarına çıkan yollar sanat.
Karmaşık hayatlarımızın
Bir trajedik günbatımında
Karar verdik dikilmeye
Ufku seyreden boş bir kruvaziyer limanında
Güneşin boğulmaya son dakikalarında
Ayaklarımız birbirine dolaşık
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!