Gece zifir
Gece ıslak
Gece buzkırağı.
Ucuz fahişeler gibi
arsız,mutsuz...
Gece kıraç
Gece aç.
O gecenin içinde
Kendi yalnızlığında boğulmuş
Bir ben.
Sefaletimin
YOKSUNluğumun arifesinde,
Kaldırıyorum kadehimi,
Ölümcül gitmelere.
Nasıl büyük yaşadıysam sevdamı
Ölümümü de yaşayacağım öyle.
Ne tezat değil mi sevgili?
Nasıl bir çelişkidir bu?
ÖLÜMü YAŞAMak.
Biri sen varken olmuyor,
Diğeri sensiz.
Bu kadar yakınken sensizliğe
En gaddar ölümlerin
kahramanıyım şimdi.
Celladı oldum sevdamın
Affet sevgili!
Gözlerinin değdiği coğrafyan olmak isterdim
Saçlarından akan baharla
coşup dalmak sığıntına.
En kuytu yerlerine girmek yüreğinin
Sonra enkaza çevirir gibi etlerimi
Tutunmak isterdim gençliğine.
Benim bu
Lime lime yalnızlıklarım
Toplasan kaça adam eder ama
Beni adam edemediler.
Sana baharlar getirdim
Çocuk yıllarımdan arttırdığım
bir dolu bahar.
Sana güneşler getirdim
Yaz sıcağım,kiraz çiçeğim
Sana güneşler.
Sana nice gülüşler getirdim
ağlamakların arasından.
Alın çizgisinden,
çatık kaştan arta kalan.
Sana ömürler getirdim
yitik yaşamlardan.
Sana sevişler,sevişmeler,
Sana baharlar,sana güneşler…
Sana yürekler getirdim
Sımsıcak,memleket kokan yürekler.
Sana umutlar getirdim
Çoğul yalnızlığımdan.
Sana,seni getirdim
Yazsıcağım,kiraz çiçeğim
SENden artan
BENde kalan
SENi.
EbrU İpeK
Yüksek tansiyonum ol
Binlerce kalp krizlerim
Sen yanımda old yeter
Varlığınla titresin tüm hücrelerim.
Gittin
Bir veba gibiydi yokluğun
Kimseye bulaştırmadım
Ben seni hastalığımla sevdim.
Git! Hiçbir kırıntın kalmasın içimde. Yarım kalmış sarhoş-
luklarınla,edinemediğin alışkanlıklarınla,yaşanmamışlıkla
rınla…
Git!
Git! Dokunuşların kalmasın etimde. Olmayan sabahlarınla,
yitip giden aşklarınla,kaybolmuşluklarınla
Git!
Mevsimler düşledim seninle,her biri gök mavi. Sana binler-
ce yanan tenim,kaç okyanus geçti unutabilmek için seni,sen
bilmedin. Sabaha karşı azan bu hıçkırık nöbetlerim,nicedir suskun
Nicedir özlemiyor tenini ellerim.Yüzünü gözlerimden çıkaralıberi,
daha az yanıyor gözlerim… Ki onlar seni görmeden,bir an bile
kurumazdı.
Şimdi gidişinin seremonisi saçıldı dört bir yanıma. Ama
ben nedense yanmıyorum gidişine,yüreğimden göçüşüne.
Git! Git diyebiliyorum artık utanmadan,korkmadan. Tek bir
damla akıtmadan gözlerimden,etimden…Git diyebiliyorum.
Meğer ne kolaymış senden geçmek.Bilmedim asla bunu,
bilemedim…
Şimdi anlıyorum ki; SENİ SEVDİKÇE
BENDEN GİDİYORSAN
GELMEN İÇİN
SENDEN GEÇMELİYİM.
Adam konuştu:
Yaşamak için güçlü olmak zorundasın
Kadın sordu:
Neden bunu yapmak zorundayım?
Adam:
Güçlü olmak mı?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!