Gittiğim kadar geleceğim
Kaldığın kadar bekleyecek misin?
EbrU İpek
Bu kendinden kaçışların
Bu iç çekişlerin
Alamet değil hayra
Nicedir böyle uzaksın benden
Kendinden
Düşlerinden
Adını binlerce kez ünledim
Antibiyotik kokulu,
Kirli sarı duvarların arasında.
Yalnızlığımı paylaşamamamın
O utanç verici ağırlığını taşıyorum şimdi.
Oysa hiç yalnız kalmaz
İşte yine akşam oluyor.
Yine karanlık çöküyor yüreğime.
Senin yüreğinse
Işıklı geceler gibi ışıl ışık.
Simsiyah,katran bir gece
Emrime amade
Sensiz olmaların
İlle de sensiz kalmaların
Kentindeyim şimdi
Nasıl geçecek bunca gün
Saat
Dakika
Ellerim dokunmasa da etine
Bil ki Sevgili
Yüreğim bir nefes kadar
Yakın yüreğine.
Saçlarının arasında dolaşmalıydı parmaklarım
Beni öyle sevmeliydin ki
Ölmeliydim.
Artık öznesiz cümlelerimin kahramanısın
Senin olmadığın kelimeler biriktiriyorum
Gücenmedim gidişine,bir anda yitişine
Belki de yok yere ölümü erteliyorum.
Gözlerimdeki hüznün sebebi sensin
Maskedeki bu yüz,ben
Ben maske taktım sadece
Sen,maske takan yüzlere palyaço oldun.
EbrU İpeK
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!