Ebru İpek 2 Şiirleri - Şair Ebru İpek 2

Zifir karanlıkta düşlerdim gözlerini
Mülteci,üryan gözlerini.
Bir açılıp bir kapanırdı göz kapakların
Gece,gündüze dolanırdı güldüğünde
Hazır değilim sevişine,sevişmelerine
Sevgili,haber ver sevmeden önce

Hadi git! Baharımı götür ardından. Sırtlan güneşimi, aydınlığımı. Hadi git! Ölümünü bana bırak. Yeni yaşını, sevincini as saçlarına. Hadi git! Durma! Dur! Git! (Me) ! EbrU İpeK

Ağaçların sonbaharı kayıtsız şartsız karşılama seremonisinde, Yapraklarını yepyeni bir mevsime sunuşu gibi sev beni. Yeni doğmuş bir bebeğin anne kucağına hasreti gibi dokun etime. Hazırla beni sorgusuz,sualsiz sevdalara. ...Ki kendi içimden doğayım.

Dermeçatma sevinçlerden oluşmuşum Anlık güzelliklerle yamalamışlar heryerimi Oysa, Bir melek kadar kusursuz olmak isterdim. Gevrek bir kahkaha kadar abartılı, Pazaryeri gibi coşkulu, Nazım’ın aklı gibi aydınlık… Ve onun gözleri gibi Masmavi görebilmek dünyayı. EbrU İpeK

Kadınım… Kan damarım. Nasıl da işlersin içime içime. Kadınım… Kadın yanım. Hırçın sevdam, İsmim susanım. Ayrılığım, Elde kalanım. Hoyrat sevmelerin vaktinden mi geliyorsun ki bu kadar yabancı ellerin, tenin,incecik belin… Sen sığınağımdın oysa Şimdi gitme nedenim oldu Gözlerin. EbrU İpeK

Dilim lâl olur
Sana kötü söz söylersem.
Aklım yitip gider
Anmazsam adını bir lahza bile.

Kıyılarım ol artık Sevgili
Engin denizlerim
Hırçın dalgalarım ol
Medcezir zamanlardan uzak
Daima kalanım ol
Tüm gitmelere inat

Beni özlersen gökyüzüne bak
Tenine inadına değen güneşe
Ben oradayım
İliklerine kadar ısıtıyorum seni işte.

Dilerim ömründen silinsin ömrün
Aşkımla yansın,tutuşsun gönlün
Tanrı’dan dileğim,bin parçaya bölün
Sen benim ömrümü tükettin sevdiğim.

Kapına gelmesin bir eşin dostun

Bir daha dünyaya gelebilmek gibi bir şansa sahip olabilseydim Yine sonuna kadar kadın Yine sonuna kadar Sana aşık bir şair olurdum.