Ebâ Bekir, Ömer, Osmân, Aliyyü’l-murtaz ...

Tarîkat dervişiyem ben çalarım tabl-ı nâkûsu
Giriftar olmuşam aşka bilirim nazm-ı ‘arûsu
Okudukça kitabını boşadım kibr ile hırsı
Ben oldum bülbül-i şeydâ figandan almışam dersi
Benim bu âhûzarım hep Muhammed Mustafâ’dandır
Ebâ Bekir, Ömer, Osmân, Aliyyü’l-Murtazâ’dandır

Okundu şânına levlâk bir ismi Tâhâ dedi Hak
Kitâb-ı Kerim’i indi ona Cibrîl ile mutlak
Anın pertev-i nûrundan kamu eşya bulup revnak
Şefâat kânıdır yevmi’l-cezâ âsiye muhakkak
Benim bu âhûzarım hep Muhammed Mustafâ’dandır
Ebâ Bekir, Ömer, Osmân, Aliyyü’l-Murtazâ’dandır

Cemî‘i enbiyâ içre Habîb-i Kibriyâdır ol
Hakîkat şemsidir nûru dahi bedr-i dücâdır ol
Ona kurban âyâl evlâd ki şâh-ı evliyâdır ol
Şehâdet ederim vallâh resûl-i bâ-safâdır ol
Benim bu âhuzârım hep Muhammed Mustafâ’dandır
Ebâ Bekir, Ömer, Osmân, Aliyyü’l-Murtazâ’dandır

Salât ile selâm olsun hezârân rûhuna anın
Salavât ver halâs eyle kamu tehlikeden cânın
Olursun âşık-ı sâdık kesilmez billah efgânın
Hevâ yolları sed olur açılır dilde devrânın
Benim bu âhuzârım hep Muhammed Mustafâ’dandır
Ebâ Bekir, Ömer, Osmân, Aliyyü’l-Murtazâ’dandır

Ebâ Bekir, Ömer, Osmân, Ali’dir yâri Muhtarın
Gidüp bâbında bende ol, fedâ eyle kamu varın
Severseñ cân u dilden sev cinân olur tütedarın? ?
Eyâ bahtlu kardaşım olur zail hep idbarın
Benim bu ahuzarım hep Muhammed Mustafa’dandır
Eba Bekir, Ömer, Osman, Aliyyül Murtaza’dandır

Hakîkat ikliminde sen varıp ol biri bul ağla
Eğer âşık isen candan verüb cân yâri bul ağla
Gel ol bir bülbül-i şeydâ, figânı zarı bul ağla
Seni irşâd eder vallah hayâlde pîri bul ağla
Benim bu âhuzârım hep Muhammed Mustafâ’dandır
Ebâ Bekir, Ömer, Osmân, Aliyyü’l-Murtazâ’dandır

Eyâ gâfil tekebbürle olan kıyl ü kâle bakma
Bu dünyâdır gelir gider geçer bin velvele bakma
Giden gitti gelecek var bu şimdiki hâle bakma
Yolunda terk-i cân eyle sakın kaf’a dal’a bakma
Benim bu âhuzârım hep Muhammed Mustafâ’dandır
Ebâ Bekir, Ömer, Osmân, Aliyyü’l-Murtazâ’dandır

Geceler subha dek yatma, diz üste oturup yaş dök
Sonu neye varacağın, hayâle getürüp yaş dök
Figân-ı nâle-i zâr-ı demâdem arturup yaş dök
Ölüm vardır gelir bir gün, bu niyyette durup yaş dök
Benim bu âhuzârım hep Muhammed Mustafâ’dandır
Ebâ Bekir, Ömer, Osmân, Aliyyü’l-Murtazâ’dandır

Şefî’ül müznibîndir ol bu ümmetin kerem kânı
Kadem arş üstüne bastı kılıb rü’yet-i rahmânî
Açıldı şeş cihet ana ne ki var sırr-ı sübhânî
Cümle âlem sever anı Cemâl’in canda cânânı
Benim bu âhuzârım hep Muhammed Mustafâ’dandır
Ebâ Bekir, Ömer, Osmân, Aliyyü’l-Murtazâ’dandır