Gün geçtikçe artan
Bir türlü adını koyamadığım Heyelanlar var ruhumda,
Ama her yerini kaplayan,
içimin kulaklarını sağır edecek desibelde gürültülü
Nasıl biriktim sana bu denli dünya?
Gözlerimde nasıl ç/ağladı ırmakların?
Eteklerinden akıttığın magma püskürüyor
Elimden, dilimden Harf harf,
Bütünlüğe koşan bir armoni var Kalemimde, hep birden ç/ağlıyor sessiz, ama ummana dağılan soprano sanki,
Akıyorum, mihrabım diye bir yumruk sıkımı büyüklüğünde nice dünyaya
Bendeki
O, yer, nere?
Bilmiyorum,
Aklım ve kalbim arasında duygularımın arasat şehrindeyim.
Kayıt Tarihi : 23.9.2024 13:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Elbet denize kavuşur bir gün damlalar.

"Yola çıkan yolda kalmaz..."
Vardır bir kısmeti
Bekleyeni,
Kim bilir?
"İki arada" durumu çok sürmemeli,
Bence...
Etkiliydi,
Tebrikler Ata Kızı...
TÜM YORUMLAR (1)