Toprak kokusu doluyor akşama
Rüzgâra atlayıp geldin mi baba
Yine yetiştin en kırgın anıma
Tükenirken gücüm hoş geldin baba
kimselerin görmediği
birşey saklı gözlerinde,
bazen çatlamış bir bulut
bazen de mavi bir umut.
tutuşacak birden sanki
Yetmez gücüm ayrılığa
Elim tutmaz gözüm görmez oldu
Aklım ermez kaçışına
Dilim sormaz sesim çıkmaz oldu
Dinmez sızım yokluğunda
Yaşam sandığımız şey
Ölüm belki de
Ölüme doğuyoruz yaşama ölüyoruz.
Üzülmemek gerekir zamanın geçişine
Ölümde yaşlanıp
Yaşama gençleşiyoruz
Senin için çektim sineye
Zehre bal dikene gül dedim.
Senin için güldüm yüzlere
Zulme baht zalime eş dedim
Hayat;
Tanrının insana en güzel hediyesi.
Bir göz açışla başlar
Bir göz kapayışla biter.
Sevgiyle beslenirse,
Taçlanır mutlulukla.
Her yolun sonu
Başka bir yolun başlangıcı değil mi?
Öyleyse vur kadehi yeniden
Giden geçmişte kalsın.
Dizilsin meyhaneler
Taşlar yerinden oynasın.
Gözümden her daim
İki damla yaştır akan
Biri yokluğun dayanılmaz en derinimde
Biri varlığın anlaşılmaz her dönüşünde
Dilimden dökülen
İki fısıltıdır adın
Şairi tarih şiirdi İzmir,
Cehennem sıcağında bile cennet gibiydi.
Yâr’dir; uğruna dağlar un, çöller yol olur.
Anadır; cennet ayağının altındadır.
Kardeştir; seni tamamlayan yarın,
Nene, teyze, yenge, hala hayatında kimin varsa
O 'dur kadın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!