Yine anlamadım
Bir daha anlatır mısın?
Severken gitmeyi
Ya benim anlayışım kıt
Ya senin anlatışın.
Ne kolay söyleniyor.
Unut gitsin!
Gitmesine gitsin de
Söylendiği kadar
Kolay unutulmuyor.
Silinmiyor hiç bir iz.
Söyleyemediğin sözler vardır.
Söylediklerinden fazla.
Kimine sözler fazla
Kimi sözlerden fazla
Şubat geldi yine senden önce
Döke döke kar tanelerini
Elinde çiçek
Gülümseyerek
Geçti günün on ikincisini
Yüzyıllık bir uykudan uyanmış gibiyim.
Ömrüm kayıp.
Ruhum yorgun, düşmüş bir şehrin sokaklarında.
Sesine sürüyorum atımı,
Şehrin terk edilmiş gölgelerinden.
Sana biriktirdiğim kelimeleri
Geceden diziyorum yan yana.
Sabah uyandığımda
Şiir oluyor.
Değmez hiç bir şey gözyaşlarına....
İnadına yaşa inadına herşeyi....
Bırak o nimetten sansın
başına kaktığı kıymetsizlikleri
Merhamet dilesin kara toprakta
Seni bekledim bütün gece
Hayali çizgilerle
Yüzünü çizdim
Karanlığın üzerine
Ve sen
Birazdan gelecek
Sen istesen
Güneşi sökersin yerinden
Yağdırırsın kırmızı karları
Sen istesen hiç üşenmeden
Çarşambayı selden alırsın
Son perşembesine çıkmaz ayın
gözlerime doluyorsun yine
ömrüme törpü müsün
bakışların aklımı bulandırıyor
düşmanmısın dostmusun
karanlığı alıyorsun koynuna
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!