Düşündü Fatma Ve Küçücük Düşünceleri

Zor düşünceler çalkalandı
Hangi yaşın insanıyım
Derin bakışlar gözlerinde
Sorgularken yaşadıklarını
Büyümüştü istemeden

Düşündü Fatma
Ve küçücük düşünceleri

Paylaşımların şatafatlığında insanlar
Gizemli gözlerde ilişim
Akşamcı kadehler sevdalara kalkıyor masalarda
Meyhaneler sokağında aş kokuları
Aş ve aşk kaldırımlarında küçücük bir kız
İnsanlar ekran başlarında
Sokak araları ölü dolu
Ölüler toplanıyor sokak aralarından
Kimin umurunda gibi
Alev sarmış dünyayı

Yasemin kokuları az öteden
Sakin ve sessiz bir bahçe kapısı okulun

Düşündü Fatma
Ve küçücük düşünceleri

Ürkünçlük kokuyor
Salyası sarkan şehvette magandalar
Günlük pusuları gibi sırtlanların
Yapışkan buklelerin arasında bir kaç ürkek bakış
Kirli kara elleri
Minnacık

Ölüm de neymiş
Bitsin dese
Bitecek miydi yaşadıkları
Ya da
Ölmeli miyim der gibiydi
Kuruyan kağıttan dudakları
Ölmeliyim ki
Birileri daha iyi yaşasın
Düşündü Fatma
Ve küçücük düşünceleri

Hülyalar çakılıyor ufuklara ufacıktan
Güneşin kızıllığına karışmış
Denizin yosun kokusu
Sahildeler
Çıplak ayaklı yalancı mutluluklar
Zevk yanığı yalarken suratlarını eğitimlilerin(!)
El ele
Kol kolalar
Kızlar
Oğlanlar

Ne biçim yaşam bu
Avucundaki kirli demir para ve
Erişilmesi olanaksızların
Çelişkiler yumağı büyük
Almıyor kafası

Git başımdan
Zevk yangınında yananları
Ya da şu anlamsız ölümleri insanların
Ne Musibet
Ne pis
Ne şer bir zaman

Düşündü Fatma
Ve küçücük düşünceleri

Seyredildi diziler
Ağızlar yırtıldı esnemekten
Kiloları titrek paluzeden yığınla insan
Çekildiler bir bir odalara
Gözleri daldı huzurlu
Şirin uykuların rehavetinde
Düşlere bile giremediler
Zıt taraftakiler

İyi akşamlar
Hanfendiler
Beyfendiler
Değil mi ki
Her şey yolunda
Yaşasın
Ne güzel dediler
Aymazdılar
Ayılmadılar
Sırtlandılar ve de
Canlara
Kıyandılar
Fendleri yine
Fatma’nınkileri yendiler

Düşündü Fatma
Ve küçücük düşünceleri

25.01.2013 Denizli