2010 yılında istanbulda doğdum. on üçlü yaşlarımda şiir ve edebiyat ile ilgilenmeye başladım. Okunmaya değer, anlamlı ve güzel şiirler yazmaya çalışıyorum. şiirlerimde ölümü ve ayrılığı konu almayı seviyorum. satirik şiirlerimde var lakin bunları hiç yayınlamadım, yayınlamayacağım.
Her fırtına korkunç değilmiş oysaki
Hatta vaktiyle ben de yağmur olmuşum
Sokaklarca insan kovalamışım
Sokaklar boyu çocuklar yormuşum
Tatmışım her duygunun acısını tatlısını
Komedyen değilim gülmeyi sevdiğin kadar
Ama bil ki sana sevinç çok yakışıyor
Eminim senin güldüğün birileri var
Ah seni sevindirebilenler
Ah bir bilse o komedyenler
Şu hayat için ne kadar da şanslılar
Ağlamaya bahanen olmaz bazen,
Gözyaşların akmaya hazırken.
Cümleler dökülür kaleminden ama,
Bir şeyler kalır dilinin ucunda...
1.
Bir şeyler var işte hâlâ aramızda,
Bir türlü tutuşmayan kıvılcım gibi.
Bir ateş yaksan tutuşacakmış ta,
Ateşi yakacak çakmak yok gibi.
Bari Sen benden korkma Demesia
Boz bana karşı sessizliğini birden
Beni kimse sevmiyor ve tanımıyorken
Bir tek sen gel yanıma
Bir tek sen benden ol bana karşı
Nereden geldiği bilinmez parasının yarısı
Güzel bir elbisesi var parlak altın sarısı
Bir elinde kağıt para bir elinde içki
Hergün farklı barlarda demircinin karısı
Gece çökünce çıkar onun gerçek yüzü
Kader kavuşturmak istiyor olmalı bizi
Ama biraz kararsız kalmış sanırım
Ne zaman göz göze gelsek
Ya da denk gelsek bir yol üstünde
O zaman bir ders alırım:
Kimseyi sevmemeli böylesine
Gemilerini hazırla dost
Gitmeye korktuğumuz adalara
Yollarımızda korsanlar var
Bizimdir bu denizler, okyanuslar
Bu yolda eğer senle ben varsak
Yalnızca biz yokuz demektir
Gözyaşlarımız denk değil çocuk,
Senin gülüşün de ucuz dertlerin kadar.
Ağlamayı bile öğrenememişken sen,
Bütün gece efkarlansan kaç yazar?
En çok sevdiğini kırıyormuş insan
Geç anladım kim yar kim ağyar imiş
Sen ne kadar öpsen, başına koysan
Asıl seven ne giden ne de bekleyen imiş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!