Ne güzel yüzün var, ne de özel yanın
Nedir seni böylesine ayrı yapan
Sen misin çok değerli kadın
Yoksa ben miyim sana değer katan
Ayrılık kuşları konmuşsa penceremize
Rüzgar eskisinden de serin esiyorsa artık
Ve hiç rastlayamıyorsak etrafta izlerimize
Sanırım ayrılmışız
Özlem hiç çalmamış olmalı kapımızı
Kasımın soğuk akşamları
Bana yabancı gelir bu sokaklar
Kalbim sende
Sımsıkı sarıl ona
Bir kahvelik hatrın olsun
Kırk yılım borcum olsun sana
Doğru sevmek için bu zamanda
Doğrusu biraz geç kaldım
Hayrola aşklardan bir haber yok
Sevmeler kime kalmışsa bugün
Temiz kalmak için, uğruna bir gülün
Seni sevmek şart oldu
Mutlu şiirler saklıyorum senin için
Yine de umut beslemeyi sevmem
Ölüm var ya işin ucunda
Yaşadığımı bilecek kadar seviyorum seni
Ve ölümle burun buruna da kalsam
Hatırlayacak kadar seviyorum seni
I.
Hiç yalnız da değildim aslında
Yerim vardı şehrin en kalabalık masasında
Süslü kadınlar vardı masanın en başında
Fakat sen yoktun
Yaşamın iki yüzü var
Sevmek kadar güzel
Sevilerek karşılığında
Ölmek kadar korkunç
Daha on dört yaşlarında
Sana inat tüm yıldızlar bir anda parlasa
Hiçbiri gözlerinin ışığına denk olmaz
Sen gülerken bütün güzel kadınlar ağlasa
İnan bana hiçbiri umrumda olmaz
Yine de masumsun gözümde
Nasıl ki bu yürekten suçlanacaksın?
Ben seni sevmeye devam ettikçe
Korkma, hep masum kalacaksın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!