Gözyaşlarımız denk değil çocuk,
Senin gülüşün de ucuz dertlerin kadar.
Ağlamayı bile öğrenememişken sen,
Bütün gece efkarlansan kaç yazar?
En çok sevdiğini kırıyormuş insan
Geç anladım kim yar kim ağyar imiş
Sen ne kadar öpsen, başına koysan
Asıl seven ne giden ne de bekleyen imiş
Geceler şairlerindir
En güzel şiirleri yazmak için
Çünkü geceleyin
Şairin mürekkebine ay karışır
Ve izlerler
Nasıl mısra olduğunu her serzenişin
...
Saklandılar tatlı renklerin ardına
Siyah yüzleri beyaz maskeler altındaydı
Ve kendi özgürlükleri adına
Çaldılar özgürlüğünü gökkuşağının
Ne uzak kal isterim benden
Ne de birkaç metreden yakın
Öyle bir yerde dur ki
Bağıra bağıra beni konuş
Kus nefretini bir anda içinden
Yine duymayayım, yine haberim olmasın
Bugün çiçeklerin kokusu daha başka,
Sonbaharda böyle mi açardı güneş?
Her zaman beni hüzünlendiren manzara,
Neden şimdi güneşin doğuşundan ibaret?
Peki ya sevdiğim,
Kader sağolsun diyelim
Varsa başka konuşacak cümleler
Gerek hakaret olsun gerek övgüler
Hepsini diyelim yaşadıklarımız için
Ama en sonunda
yine kader sağolsun
Korkarım sevme beni masum kız
Ben senin gibi renkli göremem hayatı
Evvela ellerim kirlidir
Sözlerim sert ve kırıcı
Sen ne kadar onlardan değilsen de
Bazı insanlara nefretim kalıcı
Emin ol
Ressam olsam yine resmedemezdim seni
Şairim ama
Şairliğim yetmiyor güzelliğini bestelemeye
Kelimelerim eksik kalıyor yanında
Gülüşün bile ölümümü hatırlatırken bana,
Bir mesafe koy aramıza
Gidip gelmek mümkün olmasın
Buluşmak ve kavuşmak adına
Hiçbir umut kalmasın
Öyle bir mesafe koy ki aramıza
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!