düşünüyorum,
hayat tam bir karmaşa,
sıkıntılar mutlulukların üstüne serpiliyor,
gülmek yerine tebessüm ediyorsun,
bırakıp kaçmak yerine,
yola devam ediyorsun,
susuyorsun geçiyor,
açıkıyorsun bitiyor,
ama içinde hala bir boşluk,
güzel şeyler hiç bitmese diyorsun,
her şeye değer veriyorsun,
elini koyduğu bir masaya bile,
her yer hatıra anı,
sonsuzluk kanat çırpıyor ötelerden,
sen sadece el sallıyorsun,
hep yedek kulubesinde bekleyen,
ve sona kalan sen oluyorsun,
sıra sana geldiğinde maç bitiyor zaten,
ne garip sen hala kendini,
bir yıldız gibi hissederken,
rafa kaldırıpmış resimlerine kimseler bakmıyor,
her şey siyah beyaz,
tıpki gençliyim gibi,
hiç lafı geveleme istersen
sen artık yaşlanıyorsun
....
Kayıt Tarihi : 18.9.2011 12:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Vildan Altunbaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/09/18/dusunceler-53.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!