Dursun Tombul Şiirleri - Şair Dursun Tombul

Akşamın acımasız
Karanlığı,
Sinsice tutup
Atar odama
Yalnızlığı.
Bir baykuş sesi

Aşkıma;
En katmerlice
İhanet ettin.
Dinmiyor sızısı.
Hayalin
Hep gözlerimin önünde.

Izdıraplarla dolu
Yarınlar,
Kapımda nöbetçidir.
Bunlara sebep
Seni sevmemdir.
Bu yürek,

Umutların,
Hayallerin
Peşinden,
Bilinmeyen diyarlara
Kaçtım.
Omuzumu

Aşkımızın,
Emsalsiz rehberi idin.
Hayallerim,
Renklerim,
Neseflerimdin.
Tenlerimiz bile

Ayak seslerinden belli;
Kaytan bıyıklı
Küheylandır yalnızlık.
Tuttuğunu koparıyor,
Bu ne güç, azamet.

Biçareliği oynuyor zaman;
Gitti,
Kırlangıç kuşları,
Duygular bitkisel hayatta.
Ciğerlerimi sökmeye hazır beklemekte,
Yalnızlığın sırtlanı.

Sımsıkı tutmuş
Bir kolumdan
Yalnızlık.
Diğerinden
Vuslat.
Yanı başımızdan

Elimde,
Bir 'Ara Güler' fotoğrafı:
Üzerinde
'yıl 1960
Beyoğlu'nda Kış'
Yazılı.

Şiirler yazıp,
Şarkılar bestemeliyim.
Belki yalnızlığı;
Böyle avutabiliim.
Çıkmaz sokak,
Geri dönülmez yol.