Dursun Tombul Şiirleri - Şair Dursun Tombul

Etten
Duvar gibisin.
Peşinden,
4. vites
Koşarken;

Akşamın karanlığı
Sinsice çökerken
Gözbebeklerime,
Kasvetli zaman;
Dağılmışlık senfonisinden önce,
Enstrümanlarını

Bağlayamadım,
Aşkımın gözlerini.
Görmesin diye seni.
Gönlümü böylece,
Avutabilirim belki.

Evvel zaman içinde
Uyumaktadır aşkımız.
Üzerinde,
Sarhoş zamanın
Kertenkele gezintileri.
Depreştirir çaresizlik,

Açılsın tüm gönül kapıları,
Kırılsın tüm yaşamın arzuları.
Vardık mı İmân Denizi’ne
Kavuşuruz Yüce Rahmete.

Peygamber Efendimizin Nuru ile

Gittin gideli,
Yama oldum
Kırık taş plaklara.
Kaybolmuş iğnesi.
Ses gelmiyor gramofondan.
Kursağımda kaldı,

Bir
Ölümsüz sevda yağmurunda,
Sırılsıklam ıslanıyorum.
İliklerime kadar yalnızlık.
Rüyalarım;
Kabuslara yem.

Geceleri
Uykularımı böl
Gel odama.
Hiçbir kimsem
Olmadını zanneden
Yalnızlık;

Yaşanamayacakları,
Yaşadık.
Terk ettik
İkimiz bu ömrü.
Ölümsüzlükten de ileri
Bu aşk.

Her şey vardı.
Mavilikler,
Duygular,
Ölümsüz aşkım.
Kucak açmıştı enginlikler.
Ulaşmak için sana,