Durmuş Ali Eker Şiirleri - Şair Durmuş A ...

İnsanları seviyordum
Çocukları seviyordum
Hayvanları,kuşları
Ağaçları, çiçekleri
Dağ,denizi,suyu seviyordum
Bir yağmur yağdı simsiyah

Kar üşütür, güneş yakar
Tıpkı aşka benzer onlar
Su eritir, akrep sokar
Çünkü aşka benzer onlar

Uykuda gördüğü düşe

Duygularım damla, göz yaşlarım da
Sabahlarım başka, akşamlarım da
Yumuşatmaz yağmurlar öfkelerimi
Yalnızlıklar beni ıslatsalar da

İçimde gurbetin renkleri yatar

Bir yılbaşı, yıllar önce bir gece
Süzdü gitti gökte bulut görünce
Gelmese de hep beklerim ömrümce
Dünya döndü ben dönmedim Asuman

Unutmayı ben o gece unuttum

Doğurdun büyüttün beni hevesle
Geceleri,üçe, beşe bölerdin
Uykusuz gözlerle,en ılık sesle
Ninni söyler, ağlar, sallardın anne

Ak sütün ağzımda duruyor gibi

Ben İnguş dağlarının eteğinde doğdum
Kulağıma ezanla birlikte bomba sesi okundu
On beşime yeni bastım
Bıyıklarım barut kokusuyla terledi
Abim, 22 yaşında şehit oldu
Tam 22 yıl kurşun sesi

Öğüt verdiler,yol gösterdiler
Gittikleri yollardan gitmem için
Girdiğim her yol çıkmaz sokak
Biliyorum yaşamak
Ekmek kadar, emek kadar
Düşünmek kadar zor

Güneşin ışını yaprakda yeşil
Can hariç varlıklar suda birleşir
Akıl, aklın hikmetinde sılaşır
Sakın ben bilirim deme....

Gör, gözlüğün kumdan dönüşmüş cama

Büyükler düşünür,
Çocuklar oynaşır
Çarşılar insan dolu;
Sevdalı sevdasız
İnsan ölümle anlıyor yalnızlığı
Ben bu gece öldüm

Merzar taşından bir heykel dikilir yamacıma
Gelmez bir gölge gibi seni çağırır erken
Yorgan ilaç olurken bu ateşli sancıma
Buzdan bir uyku tutar tam odama girerken

Kıvranırken köşeyi sülükten bir karanlık