Gittikçe bitmiyor içimdeki yol
Sınırı yok durağı yok sonu yok
Bu yoklar içinde öyle varım ki
Ateş benim duman benim külüm yok
Gittikçe bitmiyor içimdeki yol
Sınırı yok, durağı yok, sonu yok
Bu yoklar içinde öyle varım ki
Ateş benim, duman benim, külüm yok
ya leylâ olsam ya çölde mecnun
Bilâldan ezan Ömer de imam
bulut gibi yüksek dağ gibi iman-
O ‘an kendimi kaybediyorum inan
Kan gibi sıcaksın
Kar gibi temiz alnın
jiletten keskin bakışın
inme dağdan yörük kızı
kartal gibi yüksekdesin
Fakir ekmek dedi, patron iş dedi
Fakir emek dedi , patron kiş dedi
Fakir yemek dedi patron sus dedi
Fakir ölüm dedi , patron koş dedi
Zeytin bakışların yosun mu tutmuş
Cennet hurisini burada unutmuş
Ay saklanmış güneş dilini yutmuş
Sana emsal bulunmuyor sultanım
“İSTANBUL
İstanbul, istanbul,
Ara da, kendini bul
istanbul
Çağ açıp , çağ kapayan ,
Karadan gemi yürüten
Bunlar iti sever insanı sevmez
Adam demek bile bunlara değmez
iki kazı bir ördeği, güdemez
Mangalda kül koymaz lafa gelince
Öfkem beni esir alma
Tevekkül olmalıyım
Sevgim senden yana tutsak
Sen desen
Hollanda gülleri Yahudi kokar ,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!