'Edebiyat tarihçileri, Orhun Abideleri'ni güzel bir Türkçe, ilk Türk yazması adına âbide dikilen devlet adamlarını da ilk Türk müellifleri olarak görmüş ve bunların Türk kültürünün yüksek bir vesikası olduğunu kaydetmişlerdir.' (S.9)
'Büyük işler, büyük ve güçlü bir devletin himayesinde gerçekleşir. Büyük ve güçlü devletlere de sıhhatli toplumlar vücut verir.' (S. 13)
'Kendi yolumuzu kendimiz çizeceğiz.' (S.15) 'Batı, kendi değerlerini tenkit konusu yaptırmıyor. (S.17) 'Osmanlı İmparatorluğunu güçlü kılan; yöneticilerin ve tebanın inanç manzumeleridir.' (S.24)
İsrafı hemen bitir,
Kendine gel acemi!
Adil paylaşım getir,
Kendine gel acemi!
Tutumun tutum değil,
Hüzne aşinadır yüzümüz;
Yüreklere kadar uzanır,
Yürekler kazanır…
Haktan başkasına bakmaz gözümüz.
Geceler boyu yalnızlığa,
Çaresizliğe acıklı türküler söyler,
Mazlumlara gül bahçesi,
Zalimlere hep dert olur.
Köpeklerden korkmaz asla,
Sapına kadar mert olur.
Para değil, mevki değil, şan değil,
Saray değil, konak değil, han değil,
Direk değil, mertek değil, yan değil,
İnsanı yücelten ahlaktır, ahlak.
Öksüzlere bağırmak, kızmak değil,
Kurulmalı saatler,
İnsan kalsın insanlar.
Tarihimiz öğütler,
İnsan kalsın insanlar.
Rengi solmasın fikrin,
Gariptir halleri tuhaf,
Banlayamazsın hödüğü.
Sayısızdır şahsında gaf,
Kınayamazsın hödüğü.
Gölgesinden korkup kaçar,
Senin bildiğini
Sadece sen mi biliyorsun
Herkes cahil değil.
Güz mevsimine döndü yüreğim,
Güllerden eser kalmadı,
Bülbüllerden niyaz.
Herkes çoğalıyor da Rabbim,
Neden benim çokluğum az.
Neden öfkelerim karanlık,
Unutulur mu tandırda ekmek pişirmek,
Odunlarla, tezeklerle ısınmak…
Kil ile banyo yapıp,
Yer sofrasına umutla bağdaş kurmak…
Bağ bellemek,
merhaba hocam nasılsın nerelerdesin ???????????