Durdu Şahin Şiirleri - Şair Durdu Şahin

Şiir, şiiri dokur,
Şair şiiri okur.
Güzel şiir okununca;
Kaynar yürek fokur fokur.

Bakışların bülbül gibi,
Yüreğime gelir konar.
Biter birden kış mevsimim,
Gönlüm sıcaklığa kanar

Güneş doğar düşünceme,

Bağımsızlık güler hep cesaretle,
Aşar her bir engeli metanetle.
Kuvvetle kurulur tüm devletler,
Ayakta kalır daim adaletle.

İnsan, varlıklar içerisinde en seviyeli yaratılandır, şüphesiz. Duyan, düşünen, konuşan, eleştiren, idrak kabiliyeti bulunan, çevresini yaşamına uygun bir şekilde değiştirebilen, şuurlu olarak arayan, anlayan, hatırlayan başka bir varlık gösterilemez, insan gibi.

Tarih, insanın iyi ve kuvvetli yanlarını, insani ve ileri özelliklerini geliştirip ilimde, kültürde, sanatta, ekonomide, kalkınma ve yücelmede erişilmez ve ulaşılmaz erdemlere kavuştuğuna da; insanlığının insani taraflarını, yüceliklerini ve erdemlerini, aşkını, ahlakını, alakasını bitirip dipsiz çukurlara düştüğüne de şahit.

İnsan aklını, ahlakının ve insani erdemlerinin kontroluna bıraktığında; insanlık gelişmiş, ilerlemiş, yükseklere çıkmış, çevresini yaşamına uygun bir şekilde düzenlemiş, doğayı daha bereketli kılmış ve insanlığın gerçek manada insan olmayan varlıklara büyük farklar atmasını sağlamıştır.

Az düşünen zararda,
Çok düşünen kârdadır.
Maneviyatı bilenler,
Kazançlıdır, vardadır.
Allah’a inanmayanlar,
İyi bilin ki nardadır.

Kadın vefakâr olmalı,
Erkek, fedakâr...
Kadına ar yakışır,
Erkeğe vakar.

Ona
Şuna
Kanma!

Yüzün değil sadece
Yüzsüzlüğün de
Kara kapkara

Gözlerinden akan onca yaşları,
Sabır mendiliyle sil de gel dostum.
Gördüğünde eğik duran başları,
Sebebini öğren, bil de gel kardeş.

Dostluğu yaşat, geliştir iyice,

Absürt sözleriyle
Kendi kendini yordu
Şimdi saçmalayamıyor.