Dualaşalım Şiiri - Sami Demirkol

Gönlümden düştü, durdu çehrem;
Kayboldu yoklukta bin parça.
Bütün rüyalarım hep mahrem,
Herkese inandım ben safça.

Saman çöpünden korkuluğum,
Gözümden fışkırdı topuğum.
Alnımda yazılı yokluğum,
Yıkılır köşküm olsa sırça.

Yandı tar’ım, kırıldı sazım,
Çıkmaz oldu artık avazım.
Geçmiyor hiç kimseye nazım,
Kimse kelam etmiyor dostça.

Yırtıldı kâinat, çöktü gök;
Heybede ne varsa yere dök.
Kalbinden masivayı da sök,
Dualaşalım biz de çokça.

Gecem soğuk, duvarım ateş;
Değme gözüm, bulutlara eş.
Elbette bir gün doğar güneş,
Gelen günü karşıla hoşça.