Dostça Kal Şiiri - Zafer Yıldırım

Haydi git, gözlerin arkada kalmasın
Hayd git, gözlerin yaşla dolmasın
Haydi git, bütün güzellikler seninle olsun

Gittiğin yerde sahil olsun
Üzerinde yalınayak yürüyebileceğin
Tekmeler savurursun ara sıra dalgalara
Geçirdiğin kötü günlere inat
Bağırırsın avazın çıktığı kadar
Sesin karışsın dalgalara
Götürsün ufka doğru
Yakamozlu bir gecede

Yağmurlar, yağmurlar yağsın üzerine
Dağıt saçlarını toplama
Bırak ıslansın bütün ipekler
Elindeki şemsiyeni ver ıslanmaktan korkanlara
Biriken sularda sekerek yürü
Bırak ıslansın ayaklar
Islanan serçeleri tutmaya çalış incitmeden
İşte sana mutlu olmak için onca neden

Sen giderken ben
Aynı kalacağım, aynı olacağım bilesin
Aynı şehirde yaşayıp
Aynı işte çalışıp
Diktiğim çiçekleri sulayacağım her gün
Yarım kalan hikâyemi bitirip
Yağmurlarda yalnız gezeceğim
Şarabı yalnız içip
Yalnız gideceğim geceleri mezarlığa
Beni tavlada yenen olmayacak artık
Zeytin toplamaya yardım eden de
Parasız kaldığımda bazen
Cebindekinin yarısını veren
Beni gülümseten
Bana yaşama umudu veren
Hepsinden önemlisi
Bana senin gibi yüreğini açan
Bana senin gibi sarılan
Olmayacak artık

Haydi git
Gitmek istediğin yere
Mutlu olacağın yere
Güle güle denizkızı
Gözün arkada kalmasın...