Dümen Suyu Şiiri - Zafer Yıldırım

Kaybolup giderken karanın ışıkları
Yine baş başayım yalnızlığımla
Sevmeyi, özlemeyi, umut etmeyi
Yalan yanlış sevdaları
Ve açlığı
Ve yoksulluğu
Ve o iğrenç çıkarları
Ve o kendini
Hiç ölmeyecekmiş gibi sananları
Ve o geceyi aydınlatan ışıltılı yalanı
Bıraktım dümen suyuna

Bilinmezliğe doğru yol alırken
Yarının bana ne getireceğini bilmeden
Belki ölüm
Belki açlık
Belki sefalet
Belki de
Sefalet içinde açlıktan ölüm
Kim bilebilir ki bu yazgıyı
Dersiniz alın yazısı
Sıkışınca bir fatiha
Hamd olsun elhamdülillah
Ya da istavroz
Baba oğul kutsal ruh adına

Dersiniz bu değil
Dersiniz sorgulamak
Dersiniz, hayatı, olan biteni sorgulamak
Neden insanlar açlıktan ölüyor
Neden bu savaşlar
Neden bu yoksulluklar
Neden Aylan bebe sahilde cansız yatıyor
Neden denizin dibini boylayan
Bir çocuğun cebinden karne çıkıyor
Neden
Neden
Neden

Neden bir fabrikada otuz altı saat çalışıyorum
Neden bu sınırlar
Neden bu ten rengi
Neden bu ayrımcılık
Neden bu kula kulluk
Neden bir Afrikalı çocuk
Neden
Neden
Neden aç
Neden bir elmaya muhtaç

Aç gözünü güzel kardeşim
Aç gözünü seveyim
At gözlüklerini çıkar at
Etrafına bak
Başka bir dünyada yaşamak
Senin, benim, bizim elimizde
At gözlüklerini çıkar at
Etrafına bak
Başka bir dünyada
Mümkün yaşamak...