Dosta Veda Şiiri - Halil Kumcu

Limandan demir almış gidiyorsun,
Dostum, yolun, bahtınla açık olsun.
Hayat dediğin ne ki, akıp gider;
Yaşamda bugün varsın, yarın yoksun.

Seni özü de, sözü de bir bildim,
Biat için eğilmezsin bir milim.
Yerin iki şehrin hikâyesinde,
Affola der sürçü lisanlı dilim.

Karakterin ve kararlılığınla,
İnandığını yaparsın sonunda.
Bu yürekten gelen söyleyiş var ya,
Yol gösteren pusula fırtınada.

Gönüldaşlık bir hoşça kala sığmaz,
Bil ki sığındığı gölgeden şaşmaz.
Gaz lambası ve meşale dışında,
Ucunda ölüm olsa da, ah almaz.

Gelip de geçerken kaldığın gardan,
Kara tren aldı gidiyor diyardan.
Yürünmeyen yol dikenle kaplanır,
Adına türkü yakılacak insan.

Allah, gönlüne koyduğunu versin,
Tüm duaların kabul olsun, âmin.
Ara sıra da olsa haber gönder,
Sağlıcakla, bu veda değil, yemin.