Döngü Şiiri - Halil Kumcu

Hep geç kalırım gitmelere,
Aklım kalır, gönlüm kalır.
Gün gün eksilirim dünden,
İplik iplik taş gibi boğaza takılır.

Kalbime ağır gelen anılar kalır,
Beklerim, tamamlarsın diye.
Yürüdüğümüz karlı yollarda,
Her adımda ah der giderim, çekmeye.

Neyim ben, ölü mü diri mi?
Gözlerin varken ardımda,
Sen buna gitmek mi diyorsun?
Düşlerin kalır orada, olmasan da.

Nedeni niçini yoktur,
Dalıp dalıp uzun susarım.
Gözünün altında yaşım var,
Ardında sessiz bağırışlarım.

Rüzgârın insafında başım,
Her sonbaharda çiçeklerim.
Bir döngüyle sararır, solar, kurur,
Bir nefesle bir donar, bin eririm.