Döndü Dülger Şiirleri - Şair Döndü Dülger

KİMBİLİR?
Daha ne kadar yaşarız, daha ne kadar gün sayarız,
Son demler vaktidir tam da şu an kimbilir?
Yarına garantimiz olmayan bir süreç içinde,
Ne çok yarım kalmış hikayemiz,
Belkilere emanet ettiğimiz ne çok sözcüklerimiz,

Zaman yanıbaşından akıp giderken,
Sen sadece seyretmekle yetinirsin.
Yarına dair hayallerin bir bir eksilirken,
Kendini bu hayatta fazlaymışsın gibi görürsün.
Bir bir umutlarını kaybederken
Sana dair bütün izler silinmiş gibi kendini bulamazsın.

Bir parça umuda tutunarak yaşayanlar,
Her sabah gelmeyecek bir mektup için kapı önüne bakarlar.
Hâlâ bir ışık hüzmesine muhtaç kalanlar,
Hiç aksatmadan yüreğini kapı eşiğine bırakırlar.
Kulağına bir ses ilişsin diye saatle yarışanlar,
Sonu gelmeyecek bir bekleyişe uyananırlar.

Kırağı düşmüş yüreğimle,
Bitiremediğim gönül serzenişlerimle,
Boşa giden yılların kalbimi yerle bir edişiyle,
Birgünü daha tamamlasam da,
Birikmiş öfke durdurmayınca başlıyorum asıl arbedeye.
Renk renk balonlar üflüyor,

Kırgın ayrılıyorum kahve gözlüm şehrinden,
Bir hüzün de sen ekledin hüznüme en köklüsünden.
Hasretin çırasını yaktın tutuşturdun elime
Hani yudum yudum içecektim, mutluluk demini en demlisinden.

Olmadı kahve gözlüm olmadı,

KIRIK UMUTLAR...
Ben hayallerimi hep tarağın kırık tarafıyla taradım.
Payıma yaşamak düşmedi,
Yağmur sularıyla yıkayarak, kurumaya bıraktım.
Derme çatma yüreğim daha fazla dayanamadı.
Düşlere sığınmakta boşuna bir çabaydı.

Ben hayallerimi hep tarağın kırık tarafıyla taradım.
Payıma yaşamak düşmedi,
Yağmur sularıyla yıkayarak, kurumaya bıraktım.
Derme çatma yüreğim daha fazla dayanamadı.
Düşlere sığınmakta boşuna bir çabaydı.
Yine olmaz dediğim sabahlar olacak,

KIR KALEMİ HÂKİM BEY...
Hüküm senindir Hakim Bey!
Duygu müsriflerinin boğazında parmak izlerim,
Kıymet bilmezlerin gönlünü ateşe vermelerim,
İnsanlığını kaybetmiş zalimlere zehri şerbet diye içirmelerim.
Ayrılığa mecbur bırakanları karanlığa mahkûm etmelerim.

KIRMAYIN İNSANLARI...
Güvendiği yerden kırılınca,
Hem hayata, hem kendini bu duyguya sürükleyene,
Hem de iyi niyetine küsüyor insan.
Ve eski ben ile yeni ben arasında ki mesafe git gide açılıyor.
Küstürmeyin hayata insanları....

Zor olmadı desem yalan olur.
Hemde çok zor oldu.
Alışkanlık değildi ki kolayca vazgeçtim desem,
Sevgi yok değildi ki bir anda unuttum diye söylesem.
Gönlüme çöreklenip oturan bir sevdaydı yaşadığımız,
Hem de her geçen gün büyüdükçe büyüyen.