Bu nasıl bir gidiştir böyle kendinin bile inanmadığı… Şimdi birisi çıkacak sana “seni seviyorum” diyecek öylemi? Sende buna inanacaksın, inanmış gibi yapacaksın. Belki sende birisini seveceksin hatta ona “seni seviyorum” bile diyeceksin. Sahi yüreğinde sevebilecek mi? Yoksa dudaklarından dökülen iki kelime olarak mı çıkacak. Ne kadar çok cevapsız sorularla bırakıp gittin böyle… Senden bir isteğim var. Bir gün birini seversen yâda biriyle olursan ona “seni seviyorum” dediğinde ilk aklına gelen neydi bunu düşünmeni isterim. Şimdi gitmeliyim ve son olarak “El veda ederdi sen el değildin. Bu yüzden veda edemedin” diye bir söz bırakıyorum yüreğinin orta yerine… Mutlu kal. Mutlu yaşa…
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta