Bu nasıl bir gidiştir böyle kendinin bile inanmadığı… Şimdi birisi çıkacak sana “seni seviyorum” diyecek öylemi? Sende buna inanacaksın, inanmış gibi yapacaksın. Belki sende birisini seveceksin hatta ona “seni seviyorum” bile diyeceksin. Sahi yüreğinde sevebilecek mi? Yoksa dudaklarından dökülen iki kelime olarak mı çıkacak. Ne kadar çok cevapsız sorularla bırakıp gittin böyle… Senden bir isteğim var. Bir gün birini seversen yâda biriyle olursan ona “seni seviyorum” dediğinde ilk aklına gelen neydi bunu düşünmeni isterim. Şimdi gitmeliyim ve son olarak “El veda ederdi sen el değildin. Bu yüzden veda edemedin” diye bir söz bırakıyorum yüreğinin orta yerine… Mutlu kal. Mutlu yaşa…
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta