Bizi bizden eden sırlarımız vardı. Sen hangi sırrının çizgisinde bizden vazgeçmiştin ve biranda yüreğime gidişini serpmiştin. Tembel öğrenciydim ben, verdiğin gidiş ödevini hiç aklıma yerleştiremediğim. Aklımda olan tek şey, senin kendinden gittiğin bende tüm sıcaklığınla duruyor olduğundu. Şimdi gittiğin yalanını kendine söylüyorsun. Bende gitmediğinin doğrusunu kendimde yaşatıyorum. Tek taraflı bir gidişi kendime kabul ettirmemi ve kendince doğru; bana göre yanlış bir yola gittiğin olgusunu nasıl sindirmemi bekliyordun. Hiç bekleme bunu. Sen gitmiş olabilirsin ama ben yolcu etmedim seni.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta