Hiç kimse kendisi değildir
Başka bedenlere yerleşikken
Kötürüm bir sabaha yelken açar
Sessizliğim ötesi bozgundur
Sislidir durak ve rüzgâr uzak
Ve kekremsi bir tat geceden
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta