Dersin Ki Şiiri - Halil Kumcu

Ömür boyu süren hasretler vardır,
Ne yaparsan yap olmaz.
Nasıl yaşarsan yaşa,
O eksik tarafın hiçbir zaman dolmaz.

Dersin ki günün birinde öleceğiz,
Göçüp gitmemiz yakın.
Kırık dökük bir mezar taşında,
Ellerini yakar o vakit gözyaşın.

Kalp kalbe değdi mi bir kere,
Hasret denen şey kanar da kanar.
Bambaşka yerlere götürür,
Hiç olmadık yerde çalan o şarkılar.

Düşlerini süsler yüzü,
Hal dili kal dilidir.
Kaderimin yazıldığı kitapta,
Benim sana ayrı yazıldığım bilinir.

Dersin ki yok bunun telafisi,
Ben sana geç kaldım.
Tutuştu bir kere gönül kafesim,
Ben yine kandım, ben yine aldandım.