Derken Şiiri - Hasan Akın

Bir avuç suyla yunan toprağın kulpundan
Kalbine düşen her çarpıntının
sürgüsü saklandığından beri
Gül dalında dikenleri süsleyen rüyalar
Gördüğü hayali bezermiş.

Alnına düşen kader çizgilerinden beri
Gergin zamanların yüzü koyun merhametiysem
Razı değilsem yaptıklarıma
Kolay mı öyle çekip gitmek
Yorgun bakışlarla yürüyen yalnızlığına

Vaktidir dedi
ceketinin cebinden son dal bir sigara çıkardı
Son ümitti belki paylaşmaya dair
Tamda yarama merhem buldum derken
O da kül olup aktı pencereden.

Günahında boğulduğu zamanlarda
Son demlerindeyken (sigara)
Çek yüreğine bir nefes daha yaşamaya dair
Derken
Arkadan sıktılar boğazını küllükte
Çöpe attılar.

(2002 Üsküdar)