Deniz Yavuz Şiirleri - Şair Deniz Yavuz

Yoksun

Alışılmış yokluklarının perde arasından
Rüzgarın geliş gidiş nöbetleri seyrinde
Sığıntılı dünya misafirliğimle bakıyorum
Griye çalmış bembeyaz boşluğuna

Anımsıyormusun
Sana seni herşeyden çok seviyorum demiştim
Ama şimdi öyle değil
Yağmur altında sırılsıklam oluncaya değin yürüyüp
Seni düşünmeyi
Senden daha çok seviyorum,

Sen kendi yolunu kendin çizdin
Ben senin çizgilerinle kesişmeyi bekledim
Ve sonra
Ben kendi eğrimi kendim çizdim
Hiçbir gün, hiçbir yerde
Hiç kimseyle

Bir varmış bir yokmuş
Benim anlamsızlığımı anlayan
Biri varmış
Beni anlamsızlığımı anlayan
Biri yokmuş
Aslında bir yokmuş, bir yokmuş...

Çabuk mu pes ettik diyorsun bilmiyorum ey aşk bilmiyorum...
Mutluluk o kadar yaklaşmışti ki ne oldu,
Bir güç itiverdi.
Ben seni her zaman eşikten içeri almaya çalışırken
Kendimi buldum eşigin dışında birden...
Ya aşk sana ne diyeyim hı ne diyeyim...

Az önce yeni evimin kocaman balkonunda oturdum
Ve terimin dudaklarıma süzülen tuzlu tadı eşliginde,
Bedenimi rüzgara verdim.
Annem olsaydı oğlum rüzgarın önünde durma,
Yapma hasta olursun derdi.
Alıştı bedenim her türlü rüzgara son zamanlar be annem;

Eyvallah hayat
Yenilmişliğin ve boyun eğmişliğinle eyvallah
Simdi üşümüşsündür uzaklarda
Ellerin buz gibi
Yüreğin soguğa kesmiştir
Kanın donmuştur

Gözgöze gelmelerdi aslında seni ele veren
Yeni yeni sevdalara üşenmişliğimde
Kayıp zamanlardaki öfke hallerime inat
Sevda yelkenlerini doldurmak
Ne ne gerek...
Asıl hallerimin zamana yenilmişliğiyle

Sana ben kendimi verdim
Sonra senden ben dilendim.
Sen bir daha beni bana vermedin...

Deniz YAVUZ
İstanbul 23.06.2008

Sattım yine bir şiirimi
Parasıyla da rakı içtim
Oh canıma değsin
Yarın hayıflanacağım
Keşke diyeceğim ama
Boşver ağzıma sağlık