Bıraktım sevdadan yalın ayak geçişleri
Ne kadar koşsam o kadar geride kaldım
Kalkışlarımdan hep bir fazla düştüm
Ne nefesim yetti sevmelere
Ne derman saatlerim denk geldi
Gözümsün
Gözümden düşensin
Tuzsun
Yakarsın
Yaramsın
Kabuk bağlarsın
Sen
Bana sedece seni sevmeyi öğrettin
Oysa ben
Bütün insanları severdim...
Başı bozuk yanlızlığımı
Sırça yüreğimin ücralarında bırakıpta
Kaçıp kurtulmak gerek diyorum
Her akşam üstü
Gece yine haber yolladı
Senin hiç
Kızının
Baba bana şu bebeği alırmısın dediğinde
Ellerini cebine akrep varmışcasına attığın
Ceblerinde değil bebek,
Bir ekmek parası bile olmadığını görerek
Zamanın sınırsızlığı içinde
Doğru zaman
Ne zaman .
Ne kadar doldurabiliriz ki
Bilinmezliklere açtığımız yelkenleri.
Meçhul hangi vakit kendine
Gözlerimden toprağa dökülen
Yaşlar
Kardelen çiçekleri büyütüyorsa
Bilki
Sevdamın rengindendir...
Sana dün bir tepeden baktım
Aziz İstanbul
Ve sonra
Sana tepeden baktığım için
Kendimden utandım....
Hiç beklemiyordum karşılaşmayı,
Nasıl da geçmiş zaman,
Her şey değişiyor da,
Bir gözler değişmiyor,
Sevgiyle bakan.
Adı hiç konmamış yasak sevdalara gebeydik
Hiç açmamış çiçeğin tomurcuğunda
Hiç koklanmamış bekaretiyle
Ve hiç doğmayacak bebeğin avuçlarında
İlk aşkların tadımına varmamış yüreğim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!