İşgalcinin bahanesi Mondros
Gasp etmeye geldiler hakkımızı
Türk’ün toprağıdır şu koca Toros
Kimse silemez bizim izimizi
Burayı yurt ettik onlarca asır
Sevdalarım hasretinle coşuyor
Kalbe sığmıyor içimden taşıyor
Ovaları enginleri aşıyor
Akıyor sana doğru bir çay gibi
Hakikatten hiç şaşmaz doğru sözün
Tarihe şanla yazdırdı adını
Milli Şef İsmet İnönü Paşa'mız
İşgalcilere attı tokadını
Milli Şef İsmet İnönü Paşa'mız
Milletim ülkemde özgürdür dedi
Duydum ki Mülksüzler kapanıyormuş
Veda etmeden nereye Mülksüzler
Kara haberden içim yanıyormuş
Tuz bastın derin yaraya Mülksüzler
Nice dostluklar sende pekişmişti
Kelimenin sonunda üç harf vardı
Bu kız çok kötü aşık olmuş bana
Demek Allah tekrar belanı verdi
Hayallerde yaşayacaksın yine
Öyle deme bu sefer umutluyum
Seveyim seni ver özüme destur
Aşkımız yedi iklime yayılsın
Ya da ister isen tutalım mestur
Ne yerimiz ne yurdumuz bilinsin
Mutluluk yolunun çok imiş bacı
Gurbette kaldı kalbimin yarısı
Gülüm seni ben nasıl unutayım
Özü yoksa neye yarar gerisi
Gülüm seni ben nasıl unutayım
Bir bakışına canlar veriridim
O kızıl dudakları elli katlı
İçinde şerbetlerden şirin dili
Hem gayet umutluyum hem de dertli
Anlayan bulunmaz bendeki hâli
Acep ne yapsam da çeksem dikkatin'
Tatil bitti ben okulda
O nazlı güzeli gördüm
Mecnun gibi ıssız çölde
O nazlı güzeli gördüm
Yüzü gülmez sevenlerin
Bugünlerde dünya hali bozulmuş
Fikirler değişmiş insan yozulmuş
Masumlar kırılmış saflar üzülmüş
İki günlük dünyada ne gerek var
İsterse kafan beynin paslı olsun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!