Demir Mutlugil Şiirleri - Şair Demir Mut ...

Bilmem Ki Ne Dersiniz

Ne diyordum…
İki akşam öncesinde
Hicaz bir şarkıydım ben,
Katlanmış duygular arasında

Dördü sevmezdim zaten, üç sessizi var diye…
İki gözle bekledim o yüzden elimin üstünde tutulmuş elini


Üç vaktin boynuna dolanıyordu
‘Z’ leri söyleyemeyen köstekler

Üç perdelik bir besteyi,
Yarıdan kesti maestro
Altı perde oldu,
İstanbullu bir akşam
Şaşırdı notalara basan insanlar
Birinci gelen perdeye

Pencerenden bak tapınılmış tanrıçam… Kırbamdaki çöl suyunu
Dökeceğim eriyen kanatlarına


Tılsımlı kolyeler yontuyor,
Romanesk bir spatula…

Kandillerin mavi ışığında
Tüllerden sızıyordu çağı kapanmış sevdalar
Kadim bir zamandı
Mermer sekili hamamlarda,
Utanç yıkıyordu
Putperest kavimlerin,

Gel zaman, git zamandı
Ocaktı aylardan, soğuktu…
Hiç unutmam,
Orta yaşlı bir cumartesi
Per perişan bir perşembeyi sevmişti o gün
İki martı bir dip balığını

ister inanın, ister inanmayın
geçen kıştı
ya ocak, ya şubat
ben çaldım İstiklal tramvayını
maviye boyadım sonra her yanını
iki kat çorap giydirdim üşüyen ayaklarına

İkindiydi vapur güvertesi
Yazdı
Sıcaktı
Yalnızlık kuş konmazdı
Bin yıl kelebeği
İçini kurt yemiş elma kabuğu

bilirim lütfedecek Rabbim dört kitabın müminlerinden binlerce dua...bilirim dolu bir
bulutsun sen yağamayan virga...araladım grilerini hadi yağ.

Düşlerle, dudakları kıpırdayan gerçeğin ara kesitinde; Yüzlerce
Mum eriten karanlıklar… Hap/solmuş gün yüzlerinde tek kişilik
Yolculuk bohçası ve duyguların girilmez tabelaları.


Boğazımda tahayyül,