Demir Mutlugil Şiirleri - Şair Demir Mut ...

İki tanrıcığın öldüğü yas evinde,
Gözü seğiren bakışlar biriktiriyordu,
Bir sevişmelik gece
Upuzun bir şiir,
Benimle sevişir misin dedi
Tutkusu cüceleşmiş diğerine

Bal böreğim, kırmızıbiberim, aşinam
İşin yoksa gel… Aynı anda esneriz birlikte


Üslubu kül rengi gökyüzümün
Yağmuru gri

belki inanmayacaksınız...
benim olmayan bir ölümü,
geri verdiğim gündü geceye dönen
hallerinden memnun insanlar vardı,
arka bahçelerde
korkuluk demirleri

Işığa tutunuz beni,
İnceldiği yerinden iç sesimin
Görünüz…
Ateş tuğlası duvarlarımı
Ve lavı sönük yanardağımı
Yüreğimin yok/sunusunuz

Göz göze geldi iki merhaba ile
Avucumun içinin bildiği sokaklar
Kalabalıktı
Kusurlu insanlar vardı,
Kir tutmayan
Kurumuş sözler sudan sebepli

boğazına düşkün İstanbul’un,
aç açık kıyısında
rüzgarkırandı,
yelpazemin esintisine gün
içim titreyen su kuşu kanadı
dışım son bahar artığı

Bana mısın deme...Sanayım

Şakaya vuruyorum canını acıtmak için

Çorabımın tekini ararken aklıma geldin diye

arsız gelişine bakan apaçık pencere,iç delişmen… hadi aynı şeyi yapalım eş/sizim... bu son dördün ve nasılsa inzivada aşk

kasım yalnızlığı gibiyim,
mor panjurlu evlerin denizkızım
cumbalı hikayem ol hadi,
mendil düşüren

nasıl diyeyim Z.....
ağzını kıpırdatıyor bak gidişler
biz ne çok...
biz ne çok şeydik seninle
candan mı geçeceğiz
göz kararı hüzünler mi verecek

yerlerde etek taşı alabildiğine....sen mi geçtin şuramdan

sözü geçer akçe ,
eli boş günün