DEĞİŞTİKÇE…
İsyan etmek…Kime?
Boşlukta asılı kalan bir gelecek,
Umutsuzluk, bunalım niçin, niye?
Neden gülmezler insanlar doyasıya,
Neden gülemezler....?
Unutmak, değişmek ve kaybolup gitmek,
Kuru soğandan, bulgur pilavından vazgeçmek,
Dönmek özümüze yalvarmak Allah’a,
Ve yaşamak islamı güzellikleriyle
Ne bunalım, karamsarlık kalır ne de.
Yeter sadece gülmek, sevmek ölesiye…
İşte yazıldı bir şiir ve gerçek,
İnsanlar yine gülecek yine ağlayacak.
Bir fikir bir gerçek yazdık
Değişmese de….
Yaşam.
Emin KEVEN
26.07.1998
Kayıt Tarihi : 15.12.2006 09:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!