Her mevsimde yüreğimin sesi ve çarpışı aynıdır.
Ben doğduğum an,
Sense öldüğüm gün
Ağladın anacığım
İkisi de ağlamaktı;
Birinde kundak,
Diğerinde bayrağımdı
Sarındığım! ...
Değişen neydi ki yirmi yıl sonra?
Beyaz kundağım,
Vatan toprağında bayrağım;
Gökyüzünde Ay ve yıldızım olmuştu.
O zaman da ülkem ağlamıştı
Şehidim diye yerle Gök inlemişti
Değişen neydi ki anacığım
Hepsi de ağlamak,
Yürek dağlamak
Değil miydi? ...
Rukiye Çelik
24.10.2007 16:43:00
Kayıt Tarihi : 24.10.2007 16:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Rukiye Çelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/10/24/degisen-neydi-ki-anacigim.jpg)
Ben doğduğum an,
sense öldüğüm gün
ağladın anacığım! ...
İkisi de ağlamaktı;
birinde kundak,
diğerinde bayrağımdı
sarındığım! ...
Diyebilirim ki şehitler için oyüzlerce şiir okudum son günlerde.Hemen hepsi asalım keselim türünden hamasi şiirlerdi.
Ama bu şiir olaya başka bir pencereden , bir ananın ve bir bebeğin penceresinden bakmayı öğretti.
Şiirde hiç noktalam kullanmak olmaz , düğmesiz cekete bnzer noktalamasız bir yazı.Ancak gereksiz ve farzla noktalama da cafacaflı, olur olmaz yerine düğme dikilen ceket gibidir.
ben aynı şiiri buraya kendime göre koyayım da değerli arkadaşımız bir de benim penceremle baksın noktalama olayına.
....................................
Değişen Neydi ki Anacığım
Ben doğduğum an
sense öldüğüm gün
ağladın anacığım ! ..
İkisi de ağlamaktı
birinde kundak,
diğerinde bayrağımdı
sarındığım ! ..
Değişen neydi ki yirmi yıl sonra?
Beyaz kundağım,
vatan toprağında bayrağım
Gökyüzünde Ay ve yıldızım olmuştu.
O zaman da ülkem ağlamıştı !
Şehidim diye yerle gök inlemişti.
Değişen neydi ki anacığım
Hepsi de ağlamak
yürek dağlamak
değil miydi ?
Yürekten kutlarım.Bu şiiri seçip antolojime ekledim.Puanlayacağım ama düğme çalışmıyor bu akşam.
Değişen Neydi ki Anacığım
Ben doğduğum an,
sense öldüğüm gün
ağladın anacığım! ...
İkisi de ağlamaktı;
birinde kundak,
diğerinde bayrağımdı
sarındığım! ...
Değişen neydi ki yirmi yıl sonra?
Beyaz kundağım,
vatan toprağında bayrağım;
Gökyüzünde Ay ve yıldızım olmuştu.
O zaman da ülkem ağlamıştı!
Şehidim diye yerle Gök inlemişti! ...
Değişen neydi ki anacığım!
Hepsi de ağlamak,
yürek dağlamak
değil miydi? ...
can dost sehitler ölmezler hiç bir zaman ebedi olarak kalplerimizde yaşıyacak.bu güzel mısraları kaleme almanız çok güzel bir olgu.saygı ve sevgilerimle.
TÜM YORUMLAR (6)