Değil mi? Şiiri - Zekeriya Hakan Özkan

Desene şimdi hayallerimiz umutlarımız huzuru mahşere kaldı
Razımı olduk yani biz şimdi şu hiç değişmeyen kaderimize
Kalleş yürekliler seni beni çiğnedi zevki sefaya eş değer oldular
Bizlere de çok istedik ama nasip olmadı demek düştü değilmi

Doymadık ettiğimiz o umutsuz umarsız fakir muhabbetlerimize
Çare olamadık tükenmeyen çaresizliklerimize karlar yağdı yüreklerimize
Sorsalar nasıl geçti diye uyuduk uyandık sefil bir hayattan ibaretti işte
Hiç bir şey olamamak böyle birşeymiş demekki sözde zengin olacaktık değilmi

Bilmiyorum ki safmıydık biz çekip gidenler usanmadı,bıkmadı gitmelerden
Biz hiç mi yorulmadık gidenleri bir gün dönerler diye beklemelerden
Ayrılıklara taptı kul köle oldular kabul et giden unuttu kalan vefasız çıktı
Sen de anladın hasretin vurduğu yerin çürüyüp iflah olmadığını değilmi

İkimizde istemedik belki böyle olmasını şimdi ne kadar ah etsekte az
Açmıycaktık gönül bağımızı yüreği bir kez olsun incinmemiş gurursuzlara
Talan ettiler yediveren güllerimizi ne bir dal bıraktılar ne de budak
Hüznü sürgün edecektik oysa artık ağlamayıp herşeye inat gülecektik değilmi

Söyle şimdi kim kaldıracak bizi bu düştüğümüz hicran çukurlarından
Daha ne kadar dayanır acı dolu yaşanmamışlıklara hasret yorgunu kalbimiz
Hani hep derdin ya seven sevdiğine er yada geç bir gün döner diye
Hayali bile güzeldi dönselerdi çok uzaklarda herşeye inat yaşayacaktık değilmi