Artık ben vazgeçtim, benden sıyrıldım
İyi ki vardım da, ama yoruldum.
Bir hayli de aktım, gayrı duruldum,
Kabım da donucu, değildim dostum.
Bu son puzzleler de, kondu yerine,
Köylü köye gitsin, evli evine,
Arı kovanına, bülbül gülüne,
Zaten de kalıcı, değildim dostum.
Ardıma dönüp de, bakmayacağım,
Herkesler ne alem, sormayacağım,
Yemin olsun gayri, kalmayacağım,
Yollarda dönücü, değildim dostum.
Özvecan son perde, gördüğün kostüm,
Bu ben değilim ki, biliyon dostum,
Uzaklardayım ben, kaldırın postum,
Hep baki sürücü, değildim dostum.
Kayıt Tarihi : 3.1.2025 03:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Kapanış
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!