Değil mi Şiiri - Sebahattin Kömürlü

Gömleğim yırtık,
Ayaklarımda ayakkabı, kara lastik.
Gravatım bile vardı.
Aslında, yaşamın tam ortasında yaşıyordum.
Doyasıya.
Her yerde bahar,
Her yerde çiçek,
Deniz masmavi,
Gök yüzü aydınlık.
Dallar yemyeşil,
Dallar meyve dolu.
Cebimde bir kaç misket,
Havam yerinde.
Hiç de isabet etmiyordu atışlarım.
Hep ıska, hep ıska.
Olsun olsunda,
Cepte kalanda yeterdi aslında,
Yarın oynayacağımız oyun aklımda.
Ekmek kaç para,
Telefon parası, kurs, aidat vesaire,
Henüz girmemişti sıraya.
Ne günler yaşadık sende dünya.
Ara sıra aklıma takılsada,
Derelerin temiz olduğu zamanlarda,
Dünya da, dünyaydı.
Değil mi?