Katran karası bir zemindeki kar tanesi,
Tek sensin beni mutlu eden birtanesi…
Aylar boyunca birkaç saat görüşsek bile,
Bize haz veren sadece görüşmek değil mi?
Şimdi yarın geleceksin, sonra tekrar gideceksin…
Bir melek gibi görünüp, yokoluvereceksin….
Hiçbir mutluluk kalıcı olmuyor şu dünya da,
Zaman zaten en büyük düşman değil mi?
Ağlamak ne çare bu hasret yüküyle?
Ne gelecek elden mutluluk bahane?
Umuttur bize güç veren şu zorlu yolda;
Ağlamanın sonu bir nevi umut değil mi?
Dayanacağız çaresiz, ayrı zamanlara…
Biran görüşüp tekrar ayrılmalara…
İlker derki bu kısa anları değerli kılan,
Aşkımız ile o acı özlem değil mi?
30 Mart 2004
12.20
'Gitmeden birgün önce'
Kayıt Tarihi : 3.11.2005 00:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!