Değil Mi Şiiri - Can Çalışkan

Hafızamdaki tüm harfleri döktüm avuçlarına.
Alfabesizim..
Ve öyle çok sinirliyim ki çevrendeki kalabalığa,
Ağzını burnunu dağıtasım var seni sevme ihtimallerinin.
Korkarım ki kendimi tutamayıp ortalığı toza dumana katacağım,
Ve hiç bir plastik cerrah birleştiremeyecek etrafa saçılan yürek parçalarını, bilesin.
Zirveye çıktıkça ufalan bir köy evi gibisin gözlerimde,
Öylesine yalnız, bakıma muhtaç ve virane.
Değerini ele güne hibe ettikçe daha da küçülüyorsun yüreğimde.
Yer çekimine muhalefet eden kollarım,
Söz konusu seni sarmak olduğunda kimselere prim vermezken,
Senden yana kestiği ümitlerle artık çekimser.
Ey tabip...!
Ne olur sine-i millete mutlu görünmem için bana bir deva ver.
Zira sine-i mihnette büyüttüklerim söktü aldı ciğerimi.
Bu saatten sonra kuş da uçmaz, kervan da geçmez bende değil mi...? 24/06/2015