Dağların Daveti Şiiri - Ömer Faruk Baykal

Heves değil, sevda bendeki,

Düşmüş içime ateşi,

Gördüğüm her zirve çağırdı,

“Gel,ayaklarınla sırtımı öp.”dedi sanki.

Nerelerinize tırmanmadım ki,

Bulutlarınızla beni okşadınız.

Sarhoşunuz oldum,

Sağrılarınızda yatırdınız.

Ayrıldık,küllendi sevdam,

Aslınız,külden,lavdan.

Bilirmisiniz kaç aşığınız olduğunu,

Hepsinin sizde ne bulduğunu?

Ben fani,sizler ebedi,

Düzde yaşama mahkum ettim kendimi.

Deniz kıyısına çakıldım ama,

Aklımdan çıkmıyor dağların daveti.

(24 Mayıs 2007)